Parafia Rzymskokatolicka pw. św. Alberta Chmielowskiego

Bank Spółdzielczy 05 8589 0006 0210 0250 4646 0001

TRANSMISJA NA ŻYWO

Wszystkie dane osobowe zamieszczone na stronie internetowej parafii są umieszczone wyłącznie za zgodą osób zainteresowanych.

 

Porządek Mszy św: Niedziela i Święta 8.30, 10.45, 16.00

 

Parafia św. Brata Alberta w Librantowej

22 grudnia 2019

Miejscowość

 Pochodzenie i położenie Librantowaj

Wieś  Librantowa o obszarze pięć i pół kilometra kwadratowego (5,5 km²) położona na północ od  Nowego  Sącza jest osadą  pod  względem krajobrazu bardzo piękną. Posiada teren pagórkowato-górzysty, kształtem podobna jest do niecki. Ukształtowanie terenu urozmaicają dwie zasadnicze kotliny ciągnące się od strony wschodniej ku stronie zachodniej geograficznie. Wzniesienie terenu  Librantowej obejmuje od 395 m n.p.m.(Malinie k.Leśniczówki), 396 m n.p.m.(Wisyny i Mała Wieś dołem), 465 m n.p.m.(Wisyny k.zbiornika wodnego wodociągu wiejskiego), 447 m n.p.m.(koło Szkoły Podstawowej), 472 m n.p.m.(koło plebanii), 478 m n.p.m.(Folwark), do 524 m n.p.m.(Góra Siedlecka) i 543 m n.p.m.(Góra Kominowiecka). Od  Klimkówki wzniesienie ponad 400 m n.p.m. Od Ubiadu wzniesienie terenu 488 m n.p.m.

Widok panorama Nowy Sącz

Librantowa jest osadą nadania królewskiego, królów: Kazimierza Wielkiego, Jadwigi i Władysława Jagiełły. Historycznie wzmiankowana jest już Librantowa w 1347 i w 1389 roku jeszcze pod nazwą  Poręba Elbrandowa, która do roku 1347 stanowiła własność kasztelana krakowskiego Spicymierza z nadania króla Kazimierza Wielkiego zapewne za zasługi. Później pierwotna Poręba Elbrandowa przybiera nazwę Hildbrandowa. Przy końcu XIV w.nosi nazwę - Hildbrantowa. Potwierdza to dokument Biskupa krakowskiego Piotra - Wysza Radolińskiego z 3 lipca 1400 roku w którym zatwierdza fundację Zydla Langa (Langzydla) na rzecz szpitala pod wezwaniem Świętego Ducha w Nowym Sączu. Zydel  Lang (Langzydel) mieszczanin nowosądecki prawdopodobnie niemieckiego pochodzenia ofiarował w roku 1400 pięć wiosek: Januszową, Hildbrantową (dziś Librantową), Wolfową (Łęg), Boguszową, Kwieciszową  jako uposażenie materialne dla szpitala Św Ducha w Nowym Sączu. Librantowa jest wymieniona w tym dokumencie pod nazwą  Hildbrantowa.

W dokumencie tegoż samego biskupa  Piotra Radolińskiego z 1412 r. Librantowa ujęta została łacińską  nazwą  Lybranthova. 8 stycznia 1412 r. Rada Miasta N.Sącza  za zgodą  króla  Władysława Jagiełły przekazała zakonnikom  Norbertanom szpital Św. Ducha i uposażenie materialne na utrzymanie szpitala, w postaci pięciu wiosek wyżej wymienionych. Zobowiązano Norbertan do utrzymania szpitala i biednych przebywających w szpitalu. Historyk Jan Długosz stwierdza ok. 1470 r. że Librantowa stanowiła posag Langzydla dla szpitala Św. Ducha w Nowym Sączu i dla Norbertanów. Od XV w. Librantowa podzielona była na dwie części: Librantowa Większa i Librantowa Mniejsza (L.maior et L.minor). Z czasem fonetycznie i słowotwórczo Hildbrantowa zmieniła nazwę na dzisiejszą Librantowa.

Librantowa